Zomerkleedje

1 van de leukste dingen aan zelf kleertjes voor de kindjes maken vind ik samen met hen naar de stoffenwinkel gaan, en hen een stofje laten kiezen, wat resulteert in een grondige inspectie van de winkel en "mama, dees!". Soms is het een stofje waar mijn ogen pijn van doen, maar meestal valt het goed mee.

Dus toen de dochter dit uit de rekken haalde (de Roze Fase is ze gelukkig al een beetje gepasseerd) kon ik mij daar volledig in vinden, en dit is het geworden:

(De foto's zijn dit weekend getrokken tijdens een mini-ardennen-vakantie'tje, maar poseren voor foto's, het zal nooit een sterke kant van ons worden...)

Met 1 van mijn eerste goed gelukte blinde ritsen! Ik vind het nog steeds moeilijk om beide kanten even hoog te laten komen, maar met een verschil van minder dan een halve cm kan ik wel leven :-)

Het patroon is het aangepaste patroon van een burda-kleedje dat ik al eent tijdje gebruik. De bovenkant heb ik wat langer gemaakt, en in het rokpand steken aan de zijkant telkens twee stolplooien voor het redelijk verplichte zwier-gehalte.
De bovenkant is gevoerd, het rokpand niet. Dit soort van kleedjes vind ik zelf geweldig leuk om te maken, er staan er dus nog een hele hoop op het programma! (en net lees ik dit, dus misschien moet ik toch een paar extra trips naar de stoffenwinkel plannen :-) )

A-lijn rokje mme zsazsa part I

Ik maak meestal kleedjes voor mezelf, maar dat is alleen maar omdat ik nog niet Het patroon van een rokje had gevonden. Toen half blogland het Knipmode 06/2010 rokje aan het maken was heb ik dat patroon ook te pakken gekregen, maar voor mij klopte er iets niet. Ik denk dat het die nepen waren, geen idee, maar ik had aan mijn rug een groot 'gat', en aan mijn heupen spande het te hard. Ok, ik geef toe, mijn taille en heupen zijn niet 100% in verhouding tot elkaar :-), maar toch, zo'n losse flap vanachter was geen zicht.

Dus was ik heel blij dat Mme Zsazsa besloot om het rokjesboek uit te brengen! En jawel, het A-lijn patroontje is me goed bevallen.
Het stofje komt van de solden uit Julija's shop, dat lag al even te wachten op een goed doel. Ik had wel iets raar met het voor- en achterpand: ofwel heb ik verkeerd getekend, of verkeerd op elkaar gespeld, maar bij mij leek het alsof de voorkand de achterkant was (want dat pand kwam hoger) en andersom. Eens zien hoe ik dat de volgende keer ga oplossen... Het ineenzetten ging heel vlot, hier komt zeker een vervolg op!

Bij het zien van deze foto zag ik wel ineens dat ik die gele bloem op een nogal 'strategische' plaats had gezet. Manlief kwam al af met 'kijk, een bloem op uw bloemeke!' Mmm, volgende keer toch wat meer aandacht schenken aan het knippen van de stof bij grote patronen :-)

Na twee keer dragen is ondertussen de rits al wel kapot, bij de overgang tussen rok - paspel - platstuk/beleg had ik te dicht bij de rits gestikt, waardoor de rits daar heel stroef open en toe ging, en ja, als ge daar dan eens goed aan trekt gaat dat kapot... Ik heb al een nieuwe rits gekocht, maar de motivatie om dat allemaal los te tornen en die nieuwe erin te steken is niet zo groot... iets nieuw maken is toch zoveel leuker dan iets herstellen! En daarbij, het is een zomerrokje, iets wat ik nog niet meteen ga nodig hebben, als ik het weerbericht bekijk...

Stofjes!

15 april stond al een tijdje met rood omcirkeld: Stoffenspektakel!! Hoewel ik altijd een beetje opzie tegen de drukte, kijk er ik er toch ook altijd naar uit. Het is nu de vierde keer denk ik dat ik geweest ben, en ik begin zo een beetje de weg te kennen. In het begin was ik helemaal overweldigd door het aantal kramen en het aantal stoffen, ik wist echt niet waar ik moest beginnen. Maar nu weet ik waar ik moet zijn, ik heb een aantal kramen waarvan ik weet dat ze leuke (en niet te dure stofjes) hebben en dan wordt het tenminste wat overzichtelijk.

En het was weeral niet gemakkelijk kiezen, maar ik heb me toch aan m'n budget kunnen houden (hoewel ik nog véél meer moois zag liggen!!) :-)

Deze zijn voor de Man en de Zoon:

Ik heb onlangs dit patroon van Burda gevonden, een mannen-bermuda short. Het is nogal een simpel patroon, maar nu ik die broekjes voor de Zoon kan maken, denk ik dat ik dat Burda patroon wat kan oppimpen.

Deze zijn voor de Dochter, de uiltjes in het midden zijn mijn favoriet! De tweede en de laatste worden een halterdress, en de rest zal ongetwijfeld ook een goede bestemming vinden.

En deze zijn voor mij, jeuj! De laatste drie zijn van tricot voor een zomerkleedje, misschien wel de halterdress van Mme zsazsa. Ik vind ze zo mooi dat ik er amper m'n schaar in durf zetten :-)

Gisteren kon ik amper slapen van al de ideeën die door m'n hoofd spoken, en dat werd er vanavond al niet beter op toen ik dit zag!

Maar enfin, eerst die kroon af, dan een halve week cakes bakken voor de klas/kinderfeestje woensdag/feestje van de familie zaterdag, en dan is er hopelijk weer wat naai-tijd!

Allereerste baby-kleedje

Ik ben maar beginnen naaien toen de jongste al bijna 3 jaar was, dus ik heb mij nooit moeten wagen aan baby-kleedjes. En eens ik het kon waren er geen baby's meer in mijn vriendenkring te bespeuren, dus ik heb nog nooit moeten nadenken over 'hoe geraakt die baby in dat kleedje' of 'zitten die knoopjes niet te lastig' en zo van die dingen. Ik heb ooit al wel eens een babydekentje gemaakt, maar kleedjes onder maat 104, nee, nog nooit.

Dus toen er toch nog eens een geboortekaartje in de bus viel was de beslissing snel gemaakt, het zou iets worden om aan te doen! Ik dacht eerst aan een T-shirtje omdat ik hier nog een lapje van zo'n schoon Bora-stofje heb liggen. Een tijdje geleden wou ik een kleedje maken voor de Dochter, maar ik knipte het achterpand er ondersteboven uit en had ik niet genoeg stof om het op te lossen. En omdat kabouters die op hun kop door het bos lopen echt geen zicht zijn verdween dat projectje snel naar een hoekje van de kast (met het nodige ge$$**$$), wachtend op een oplossing. Een baby-t-shirt is kleiner dan een kleuter-kleedje, dus ik dacht ja! Maar dan begon ik te twijfelen, zo'n baby t-shirt kan je niet gewoon over zijn hoofdje trekken, dat was ik al vergeten, daar moeten drukkknoopjes aan. En al ben ik toch al wat gewoon, drukknopen in tricot stof steken is niet iets wat ik in een handomdraai doe. Dus, op zoek naar een nieuw project.

Toen dacht ik aan dit kleedje dat deze winter in de Ottobre stond, ik was er ik instant-verliefd op geworden. Iets Pippi-Langkous-achtig, dat je kan dragen gewoon met een rompertje of met een T-shirt met lange mouwen, dus of het nu een koude of warme zomer wordt, altijd draagbaar! Het patroontje is heel simpel, het is maar 1 stuk:



En als je dat dat toevouwt krijg je dit:

Uber-schattig toch! Ik zou hier alleen al voor aan een derde beginnen :-) Ik maakte maatje 68, en dat lijkt me precies te klein voor een baby om in te passen. Toch raar hoe snel je vergeet hoe klein die kleintjes wel zijn! Ik heb geen modellen meer om het kleedje in 't echt te showen, en de pop van de dochter is dan weer te klein.
Ik maakte het iets anders dan in de Ottobre: zonder biais (weet ge hoe lang dat is??!!) dus omgekeerd aan elkaar stikken en dan omdraaien.
En omdat ik van een deadline niet vies ben heb ik gisteren gemaakt om morgen af te geven, dat valt al bij al nog mee he :-) Hopelijk vinden ze het mooi!

Volgende is een verjaardagskroon voor de dochter, dat moet af tegen woensdag, dus ook weer een deadline in 't zicht!

Broekjes

Ik maak heel graag kleedjes voor de Dochter, maar op de duur begint de Zoon zich dan wat achtergesteld te voelen, maar daar heb ik sinds kort de perfecte oplossing voor gevonden.
In de Ottobre 3/2010 staat een patroon van een bermuda/short-achtige broek dat niet alleen heel plezant is om te maken, maar waarmee ge echt alle kanten uit kunt. Het heeft insteekzakken, en je kan kiezen of je er nog achter- en zijzakken bijaanzet, en de lengte kan je dan ook nog eens zelf kiezen, ideaal!

Ik heb voor de vierjarige zoon maat 110 geknipt, het valt nogal groot uit, maar ik hoop op een hele lange en warme zomer, met een lange nazomer erna, en dan zullen die broekjes zeker van pas komen!
Het broekje links is van gekreukeld katoen van de plaatselijke stoffenwinkel, ik hoop dat ik dat broekje nooit ga moeten strijken :-). Met de zakken erbij (insteek, opzij en achter) had ik 80 cm stof nodig, en dan heb ik nog heel creatief moeten zijn om de tailleband eruit te halen..... ik was die op voorhand vergeten te knippen, en had geen groot stuk meer over. Al een geluk is het een tailleband met een rekker, en zie je niet dat ik 7 of 8 kleine stukken aan elkaar heb gestikt :-)
Het tweede broekje is mijn eerste designer-stofje ooit waar ik mijn schaar in zette, ik had een halve meter besteld, en daar kreeg ik juist de pijpen uit. Patronen laten doorlopen is niet meteen een sterk punt, hier ging dat gewoon niet omdat ik te weinig stof had. Ik heb wel geprobeerd om de vakjes wat te laten doorlopen, zodat je toch niet helemaal zeeziek wordt als je naar dat broekje kijkt :-)

Ik ga ook eens proberen hetzelfde broekje in een meisjes-stofje te maken, benieuwd wat dat gaat geven!

Eerste logje

Voila, dit is'm, het eerste logje. Misschien eerst even voorstellen: ik ben Kristien, wonende net buiten stad Antwerpen, net 31, getrouwd, mama van 2 kindjes, en, en daar draait het hier toch vooral over, sinds ongeveer anderhalf jaar, een naai-addict. Soms vooral voor de kindjes, soms vooral voor mij, en eigenlijk nooit voor Manlief (die daar serieus over moppert).
De kindjes zijn (bijna) 6, dat is de Dochter, en 4, dat is de Zoon. Die vinden het alletwee heel plezant dat hun mama kleertjes naait, het gaat zover dat ik meestal op bestelling naai, en ikzelf vind het geweldig dat als de kindjes op de computer willen spelen, dat ze vragen om stofjes te mogen kiezen. Stel u voor, over een jaar of 70, dat ze tegen hun achterkleinkinderen zeggen: "ja, ons moeder (of ons ma, dat mag ook), da was een goei, die maakte altijd kweetnihoeleuke kleedjes voor ons." Zo wil ik wel herinnerd worden!

Na anderhalf jaar ben ik niet alleen naai-addict, maar schuim ik ook elke dag verschillende blogjes af, op zoek naar inspiratie voor leuke kleedjes, tips over hoe ik bepaalde technieken onder de knie krijg (want naailes, nee, dat volgen we niet), en waar ik me verlekker op de plezantste stofjes. En dat is meteen de reden waarom ik zelf een blogje start, als ik zelf overal mijn inspiratie haal, is het niet meer als eerlijk om die ook weer te delen, niet?

Nog 1 ding, niet onbelangrijk, ik ben een complete IT-nietsweter. Zo iemand die de gewone dingen wel kan, maar geen smart-phone moet hebben omdat al die ingewikkelde opties toch niet gebruikt gaan worden. Ik heb dus geen idee hoe die blog van mij er gaat uitzien, en al helemaal niet hoe dat kan aanpassen en zo, maar kom, wie niet waagt die niet wint, en ik kan het maar leren he!

Dus eerst eens zien of ik dit postje gepubliceerd krijg, en dan kunnen we écht beginnen!